دیـــــروز پینوکیـــــو آدم شـــــد

و امـــــروز آدمهـــــا ، پینوکیـــــو …

منـــ از عـــــاقبت مـــــادربزرگـــ میترســـــم

اگـــــر ، فـــــردا …

شنـــل قرمـــزی گـــــرگ شـــــود...!!!

بگذار پاييز بيايد

و با چرخ دستي خسته اش از كنارمان عبور كند

پاييز از بهار دست و دلبازتر است

اينكه خودش را زير دست و پاي خيابان ميريزد

و نام قديمي اش خزان را هنوز فراموش نكرده است

من متولد پاييزم

شناسنامه ام يك برگ نارنجي متمايل به سوخته است

من از دل مرگ بلند مي شوم

و زندگي مي كنم

پلكان چهلم از كتاب تنها شدم واي اثري از سيد فريد احمدي...