این روز ها یکدیگر را چه خوب “فراموش” میکنیم!!

همه ی کارهایمان به این” خوبی “بود ، چه خوب بود…!!!

یه وقتایی هست...

میبینی فقط خودتی و خودت … !

دوســـت داری ،

همـــدرد نداری …

خانـــواده داری ،

حمــــایت نداری …

عشــق داری ،

تکـــیه گاه نداری …

مثل همیشه ؛

هــمه چی داری و هــیچی نداری...!!!

سر کلاس ادبیات معلم گفت : فعل رفتن رو صرف کن گفتم:رفتم … رفتی … رفت … ساکت می شوم ، میخندم ولی خنده ام تلخ می شود،استاد داد می زند : خوب بعد ؟ ادامه بده ! و من می گویم :رفت … رفت … رفت … رفت و دلم شکست … غم رو دلم نشست … رفت و شادیم بمرد … شور از دلم ببرد … رفت … رفت … رفت … و من می خندم و می گویم : خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است …………..!!!

بودنت در کنارم معجزه نبود…
رفتنت هم فاجعه نیست…
دیگر برایت اشک نخواهم ریخت…
فردا روز دیگری برایم خواهد بود…!!!

از شاعرانه ها سیرم
ساده میگویم:
از زندگی خسته ام
میخواهم به آسمان کوچ کنم…!!!

روزی میرسد بى هیچ خبرى با کوله بار تنهاییم در جاده هاى بى انتهاى این دنیاى عجیب راه خواهم افتاد!
من که غریبم،چه فرقى دارد کجاى این دنیا باشم؟
همه جاى جهان تنهایى با من است…!!!

بی تابم!
دلم تاب می خواهد
و یک هل محکم!
که دلم هری بریزد پایین
هرچه را در خودش تلنبار کرده…!!!