خودتان را ،
در قلب هیچ آدمی نچپانید...
جا نمی شوید، فقط چروک می شوید...

من از اعدام نمي ترسم!
نه از چوبش نه از دارش
من ازپايان بي ديدار ميترسم...!!!

از چوپان پیر پرسیدم: چه خبر؟
لبخند تلخی زد وگفت : گــــــــرگ شد آن گوسفندی که سالها نوازشش کردم...

دلـــم می لـــرزد هـــر گــاه صــدای جدیـدی سلام می کــند !
قــلبم می کـــوبد ؛
نفـــَسم تـــنگ می شود ،
دســـتانم بــه لـــرزه می افــتند !
مـــن دیگــر کـــشــش خداحـــافظــی نــدارم ....
ببــخشید کــه دیــگر جــواب سلامِ کســی را نمی دهـــم ... !!!

رسيده روزي كه چقد كم توقع شده ام..

نه آغوشت را ميخواهم..

نه يك بوسه..

نه حتي بودنت را، و نه برگشتنت را..

همين كه بيايي و از كنارم رد شوي كافيست..

مرا به آرامش ميرساند 

'حتي اصطكاك سايه هايمان'... .

غربت رو نباید در الفبای شهر غریب جستجو کرد...

همین که عزیزت نگاهش را به طرف دیگری کرد...

تو غریبی...!!!

بعدها برتمام قبرهای این شهر بوسه بزن شاید بیاد بیاوری کجا مرا جا

گذاشتی...من در تنهاترین قبر این شهر خفته ام ..صدای کلاغها را میشنوی..؟؟

دارند برایم فاتحه می خوانند...